رخ دادن سکته ی مغزی برای نوزادان در حوالی زمان زایمان اتفاق نادری نیست. تولد اتفاق سختی برای مغز می باشد چرا که جریان خون از مادر به جنین دچار تغییر می گردد. دست کم یکی از هر 4000 نوزاد اندکی پیش از تولد، در زمان زایمان و یا پس از به دنیا آمدن دست خوش این اتفاق می گردند.

اما سکته در کودکان-حتی در ابعاد بزرگ- آسیب مشابهی در مقایسه با بزرگسالان ایجاد نخواهد کرد. مطالعه ای در مرکز پزشکی دانشگاه جورج تاون نشان داد در افرادی که یک تا دو دهه ی قبل در اثر سکته ی پری ناتال بخش زبانی مغزشان آسیب دیده بود، اکنون از سمت راست مغزشان برای زبان استفاده می کردند.

یافته های گزارش شده در نشست سالانه ی انجمن پیشرفت علم آمریکا (AAAS) در استین تگزاس و گفته های الیسا ال، نوروساینتیست و استاد نورولوژی دانشگاه جرج تاون، نشان می دهند که عملکرد مغزی تغییر پذیر در نوزادان به چه شکل می باشد. مطالعات او روی 12 فرد در رده سنی بین 12 تا 25 سال که یک آسیب مغزی سمت چپ پره ناتال داشته اند و همگی از سمت راست مغزشان برای زبان استفاده می کردند، نشان داد که زبان این افراد خوب-نرمال بوده است.

تنها نشانه از آسیب سابق به مغز این افراد این است که در برخی مطالعات این افراد اندکی لنگش داشته اند و بسیاری از آنان یاد گرفته اند که دست چپ شان را به عنوان دست غالب استفاده کنند چرا که سکته عملکرد دست راستشان را مختل کرده است. همچنین این افراد یکسری اختلال عملکرد اجرایی نیز نشان داده اند. برای مثال ارزیابی نورونی شان اندکی کندتر است. اما به گفته ی نیوپورت، عملکرد های پایه ای شناختی مانند زبان، قوه ی ادراک و تولید خیلی خوب هستند.

علاوه بر این، مطالعات تصویربرداری نشان دادند که در این افراد قسمت زبانی مغز در سمت راست و دقیقا در قسمت آیینه ای و مخالف ناحیه زبانی سمت چپ مغز شکل گرفته است. این موضوع در تحقیقات گذشته نیز یافت شده بود اما به گفته ی نیوپورت، یافته های جدیدتر دارای تناقضاتی می باشند که شاید به دلیل ناهمگونی انواع آسیب های مغزی که در این مطالعات گنجانده می شوند باشد. مطالعات وی، که به دقت انواع و نواحی آسیب در آن کنترل می شد، بیان می کند که "این مغزهای جوان بسیار تغییر پذیر بودند، به این معنا که می توانستند دوباره زبان را به یک منطقه ی سالم منتقل کنند".

او گفت "ما معتقدیم که محدودیت های بسیار مهمی برای اینکه عملکرد ها بتوانند جایگزین شوند وجود دارد. مناطق بسیار خاصی وجود دارند که در صورت آسیب دیدن قسمتی از مغز، بسته به نوع عملکرد آن قسمت، وظایف اش را برعهده می گیرند. هر عملکردی مانند زبان یا مهارت های خاص یک ناحیه ی مشخص دارند که می تواند در صورت آسیب دیدن آن بخش اولیه ی مغزی، عملکردش را برعهده بگیرد. این یافته ای بزرگی است که بر روی توانبخشی بالغین بازمانده از سکته تاثیر دارد.

نیوپورت اضافه می کند که این یافته ها در مغزهای خیلی جوان حساس است. تصویربرداری ها نشان می دهند که کودکان تا سن چهار سال می توانند زبان را در هر دو سمت مغزشان پردازش کنند. پس از چهار سالگی این عملکرد جدا می شود، سمت چپ جملات را پردازش می کند و سمت راست احساسات را در زبان تحت پردازش قرار می دهد. 

نیوپورت و همکارانش در حال گسترش مطالعات خود در رابطه با عملکرد مغز پس از سکته در دوره پره ناتال، به یک گروه بزرگتری از شرکت کنندگان هستند. و نیز نگاهی به سکته های هر دو سمت راست و چپ مغز، همچنین عملکردهایی جز زبان که قادر به منتقل شدن به بخشی دیگر هستند و نیز آن بخش ها دارند.

گروه او همچنین در مطالعاتی که ممکن است مبنای ملکولی تغییر پذیری مغز را در مغز های جوان نشان دهد همکاری می کنند-اطلاعات اضافی که ممکن است به تغییرپذیری مغز بالغینی که دچار سکته شده اند کمک کند.

در مطالعه ی اخیر، نیوپورت با سایر محققان در دانشگاه جورج تاون و نیز دانشگاه جان هاپکینز، مرکز پزشکی کودکان فیلادلفیا و شبکه ی توانبخشی ملی همکاری می کند.

http://neurosciencenews.com/language-brain-babies-8518/

Zahra gholaminezhadMarch 04, 2018